Υπηρεσίες

Εμφυτεύματα - Χειρουργικές Εξαγωγές

Τα εμφυτεύματα δοντιών ή οδοντικά εμφυτεύματα είναι η μέθοδος αποκατάστασης δοντιών που λείπουν ή εχουν χαθεί/καταστραφεί, με τεχνητά, κατασκευασμένα από τιτάνιο. Είναι μέθοδος εκλογής είτε λείπει ενα, ειτε περισσότερα ή ακόμα και όλα τα δόντια. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στο ιατρείο είναι η ψηφιακά καθοδηγούμενη χειρουργική τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Τα εμφυτεύματα δοντιών ή οδοντικά εμφυτεύματα είναι η μέθοδος αποκατάστασης δοντιών που λείπουν ή εχουν χαθεί/καταστραφεί, με τεχνητά, κατασκευασμένα από τιτάνιο. Είναι μέθοδος εκλογής είτε λείπει ενα, ειτε περισσότερα ή ακόμα και όλα τα δόντια αφενός βιολογικά γιατί δεν υπάρχει πλεόν ανάγκη να τροχιστεί κανένα από τα παρακείμενα δόντια ( όπως πχ στην περίπτωση κατασκευής γέφυρας) και αφετέρου γιατί αποτελούν μόνιμη λύση μακροχρόνια αξιόπιστη, χώρις τα προβλήματα που απασχολούν τους ασθενείς στην περίπτωση που επιλέξουν τις κλασσικές προσθετικές λύσεις. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στο ιατρείο είναι η ψηφιακά καθοδηγούμενη χειρουργική τοποθέτηση εμφυτευμάτων που είναι η πιο πρόσφατη μέθοδος που διδάσκεται σε πανεπιστήμια παγκοσμίως και έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις πιο κλασικές μεθόδους όσον αφορά την βέλτιστη τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Τέλος τα εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και στην περίπτωση που υπάρχει ολική οδοντοστοιχία ,για την σταθεροποίηση της και ουσιαστικά την μετατροπή της σε ακίνητη.

Ουσιαστικά βασίζεται αρχικά στην λήψη μίας ψηφιακής αξονικής τομογραφίας CBCT και στην λήψη ψηφιακού αποτυπώματος του στόματος του ασθενή ,που στην συνέχεια χρησιμοποιούνται για την κατασκεύη χειρουργικού 3D Printed νάρθηκα (οδηγού) που καθοδηγεί με απόλυτη ακρίβεια την τελική χειρουργική τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων. Τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα απεικόνισης προσφέρουν όχι μόνο ακρίβεια απεικόνισης ανατομικών στοιχείων (νεύρων, αγγείων και μορφολογία οστών και μαλακών μορίων, ακόμα και κοιλοτήτων όπως τα ιγμόρεια) αλλά και επιπρόσθετες πληροφορίες όπως η ποιότητα και πυκνότητα του οστού που αποτελούν απαραίτητα εφόδια για την καλύτερη επιλογή του αριθμού ,της θέσης και κυρίως την πρόβλεψη της τελικής προσθετικής αποκατάστασης ( στεφάνης, γέφυρας ή οδοντοστοιχίας). Η ψηφιακά καθοδηγούμενη χειρουργική τοποθέτηση εμφυτευμάτων επιτρέπει σε περιπτώσεις ακόμα και την τοποθέτηση εμφυτευμάτων χωρίς καν τομή στα ούλα που σημαίνει σχεδόν μηδενικό πόνο και πολύ ευκολότερη επούλωση.

Η όλη διαδικασία γίνεται σε δύο στάδια. Στο πρώτο ραντεβού γίνεται η τοποθέτηση του ή των εμφυτευμάτων και συρραφή των ούλων. Είναι πλέον διαδικασία ρουτίνας και για το κάθε εμφύτευμα διαρκεί περίπου 20 με 30 λεπτά. Αφού περάσει μια εβδομάδα και ξεκινήσει η επούλωση των ούλων, τα ράμματα αφαιρούνται. Στο επόμενο διάστημα δεν θα πρέπει να φορτιστούν τα εμφυτεύματα, δηλαδή δεν θα πρέπει να δέχονται δυνάμεις μάσησης. Ενάμιση μήνα μετά γίνεται ακτινογραφικός έλεγχος για να γίνει έλεγχος της διαδικασίας οστεοενσωμάτωσης, κατά την οποία το εμφύτευμα γίνεται ένα σώμα με το οστό της άνω ή κάτω γνάθου.

Μετά την πάροδο 3 μηνών γίνεται ξανά ακτινογραφικός έλεγχος κι εφόσον η οστεοενσωμάτωση έχει ολοκληρωθεί, γίνεται μια μικρή τομή και τοποθετείται στην κορυφή του εμφυτεύματος η επονομαζόμενη βίδα επούλωσης και ακολουθεί η συρραφή και επούλωση των ούλων. Στο στόμα και συγκεκριμένα στο σημείο που έχουν μπει τα εμφυτεύματα φαίνεται μια πολύ μικρή κυλινδρική μεταλλική κεφαλή. Μια εβδομάδα μετά, αφαιρούνται τα ράμματα και παίρνεται αποτύπωμα για να πάει στον οδοντοτεχνίτη και να ξεκινήσει η διαδικασία της τελικής αποκατάστασης του δοντιού ή των δοντιών που λείπουν. Συνήθως μετά από 5 εργάσιμες, η στεφάνη (αν πρόκειται για μεμονωμένο εμφύτευμα) ή η γέφυρα τοποθετείται στο στόμα και βιδώνεται μόνιμα πάνω στο εμφύτευμα.

Τέλος ,οι χειρουργικές εξαγωγές αναφέρονται σε περιπτώσεις δοντιών και κυρίως φρονιμητών που καλύπτονται μερικώς ( ημιέγκλειστοι) ή και ολικώς από οστό. Είναι χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται με τοπική αναισθησία και χρονικιό μέσο όρο περίπου μισής ώρας.

Προσθετική δοντιών

Η προσθετική δοντιών είναι η μέθοδος αντικατάστασης ελλειπόντων δοντιών που έχουν χαθεί ή καταστραφεί με τεχνητά δόντια κατασκευασμένα από μεταλλικό σκελετό εσωτερικά και πορσελάνη εξωτερικά ή εξ’ολοκλήρου από πορσελάνη. Η περίπτωση που αποκαθιστούμε ένα δόντι λέγεται στεφάνη (ή θήκη) ενώ για περισσοτερα δόντια χρησιμοποιούμε τον όρο γέφυρα. Για περιπτωσεις που λείπουν πολλά δόντια σε μια περιοχή του στόματος ή και όλα, υπάρχει και η κινητή προσθετική ( ολικές ή μερικές οδοντοστοιχίες ή μασελάκια).

Η προσθετική δοντιών είναι η μέθοδος αντικατάστασης ελλειπόντων δοντιών που έχουν χαθεί ή καταστραφεί με τεχνητά δόντια κατασκευασμένα από μεταλλικό σκελετό εσωτερικά και πορσελάνη εξωτερικά ή εξ’ολοκλήρου από πορσελάνη. Τα παραπάνω αναφέρονται και ως ακίνητη προσθετική γιατί τα τελικά δοντια είναι μόνιμα και δεν μετακινούνται. Η περίπτωση που αποκαθιστούμε ένα δόντι λέγεται στεφάνη (ή θήκη) ενώ για περισσοτερα δόντια χρησιμοποιούμε τον όρο γέφυρα. Για περιπτωσεις που λείπουν πολλά δόντια σε μια περιοχή του στόματος ή και όλα, υπάρχει και η κινητή προσθετική που αναφέρεται σε συσκευές που μπορούν να αφαιρεθούν από το στόμα και να επανατοποθετηθούν ξανα ( ολικές ή μερικές οδοντοστοιχίες ή μασελάκια).

Για την τοποθέτηση στεφάνης ή γέγυρας χρειάζεται να τροχιστεί το δόντι περιφερικά γυρω στο 1.5 με 2 χιλιοστά και γίνεται με τοπική αναισθησία εκτός κι αν πρόκειται για ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια ( απονευρωμένα). Μετά το πέρας του ραντεβού ο ασθενής φεύγει από το ιατρείο με προσωρινή στεφανη ακρυλική (πλαστική). Επειδή στο σημείο αυτό μεσολαβεί εργαστηριακό βήμα (οδοντοτεχνικό εργαστήριο) για την κατασκευή μεταλλικού σκλετού ή πυρήνα πορσελάνης ,χρειάζονται μερικές μέρες ανάμεσα στο πρώτο και το δεύερο ραντεβού. Στο δεύτερο ραντεβού γίνεται η λεγόμενη πρόβα σκελετού ή πυρήνα και μερικές μέρες αργότερα παραδίδεται από το εργαστήριο η τελική αποκατάσταση που τοποθετείται στο στόμα του ασθενούς με μόνιμη συγκόλληση (ακίνητα). Η επιλογή του υλικού της στεφάνης ή γέφυρας έχει να κάνει με τις απαιτήσεις για αντοχή και αισθητική ανάλογα με το περιστατικό. Τα τελευταίας γενιάς υλικά όπως το ζιρκόνιο είναι πάντως ιδανικά ακόμα και σε περιπτώσεις που θέλουμε να συνδυάσουμε την βέλτιστη δυνατή αισθητική με την αντοχή που έχουν οι κλασικές λύσεις που χρησιμοποιούν μεταλλικό σκελετό εσωτερικά.

Όσον αφορά την περίπτωση της κινητής προσθετικής με μερικές ή ολικές οδοντοστοιχίες , χρειάζονται κάποια ραντεβού παραπανω γιατί μεσολαβούν περισσοτερα εργαστηριακά βήματα ανάμεσα στις επισκέψεις στο ιατρείο. Οι οδοντοστοιχίες μπορεί να είναι είτε κατασκευασμένες από μεταλλικό σκελετό με μεταλλικά ή θερμοπλαστικά διάφανα άγκιστρα (πρόκειται για το σημείο της οδοντοστοιχίας που στηρίζεται και ακουμπά τα δόντια – στηρίγματα) και ακρυλικά (πλαστικά) πτερύγια και δόντια είτε από εξόλοκλήρου θερμοπλαστικό υλικό που συνδυάζει αντοχή με καλύτερη αισθητική.

Γενική και προληπτική οδοντιατρική

Στην γενική οδοντιατρική συμπεριλαμβάνονται ιατρικές πράξεις όπως η φθορίωση, οι εμφράξεις σύνθετης ρητίνης (λευκά σφραγίσματα), η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), η αποτρύγωση δοντιών (καθαρισμός – αντιμετώπιση ουλίτιδας), η ριζική απόξεση (αντιμετώπιση περιοδοντίτιδας) καθώς και οι απλές (μη χειρουργικές) εξαγωγές δοντιών.

Οι εμφράξεις (σφραγίσματα) συνθέτης ρητίνης είναι η μέθοδος εκλογής σε περιπτώσεις καταστροφής δοντιών από τερηδόνα ή κάταγμα κάποιας επιφάνειας των δοντιών. Γίνονται στις περισσότερες περιπτώσεις με τοπική αναισθησία και προσδίδουν εξαιρετική αισθητική με το τελικό αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζει καν από το υπόλοιπο δόντι τόσο χρωματικά όσο και σε μορφολογία και λειτουργία.

Ο οδοντιατρικός καθαρισμός είναι η μέθοδος καθαρισμού των δοντιών από επιφανειακές χρωστικές και τρυγία (πέτρα) τόσο σε περιπτώσεις επιφανειακής φλεγμονής των ούλων (ουλίτιδα) όσο και σε περιπτώσεις πιο προχωρημένης φλεγμονής ούλων και οστού που περιβάλλει τα δόντια (περιοδοντίτιδα). Στην δεύτερη περίπτωση η ριζική απόξεση όπως λέγεται επιστημονικά, γίνεται σε δύο ή περισσότερα ραντεβού με τοπική αναισθησία.

Η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι η θεραπεία εκλογής στις περιπτώσεις που η τερηδόνα προχωρήσει βαθύτερα στο δόντι και φτάσει ως τον πολφό που βρίσκεται κεντρικά και περιλαμβάνει τα αγγεία, τα νεύρα και το λεμφικό σύστημα του δοντιού. Ουσιαστικά πρόκειται για χειρουργείο σε μικροσκοπικό επίπεδο όπου με ειδική τεχνική και εξοπλισμό αφαιρείται τελείως το περιεχόμενο του πολφού και εν συνεχεία γίνεται έμφραξη (σφράγισμα) τόσο στις ρίζες όσο και στο ίδιο το δόντι, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει στον φραγμό και να συνεχίσει να είναι λειτουργικό. Αποφεύγεται με αυτόν τον τρόπο η εξαγωγή του δοντιού που έχει νεκρωθεί.

Αισθητική οδοντιατρική

Η αισθητική οδοντιατρική περιλαμβάνει ιατρικές πράξεις όπως η λεύκανση δοντιών είτε στο ιατρείο είτε με εξατομικευμένους νάρθηκες (μασελάκια) στο σπίτι καθώς και οι όψεις συνθέτης ρητίνης και πορσελάνης.

Η λεύκανση δοντιών είναι μία ιατρική πράξη που σκοπό έχει την αφαίρεση λεκέδων από τα δόντια καθώς και το άνοιγμα του χρώματος των δοντιών με λευκαντικούς παράγοντες όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου ή το υπεροξείδιο του καρβαμιδίου. Μάλιστα το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι περίπου τρεις φορές πιο δραστικό από αυτό του καρβαμιδίου. Συγκεκριμένα υλικά ενεργοποιούνται με ειδική λάμπα λεύκανσης αλλά τα περισσότερα είναι αυτοενεργοποιούμενα. Στο ιατρείο χρησιμοποιείται υπεροξείδιο του υδρογόνου 42% ενώ για την λεύκανση στο σπίτι χρησιμοποιείται μικρότερη συγκέντρωση όπως 6%, 12% ή 16% και οκοκληρώνεται σε δύο εβδομάδες με το υλικό να τοποθετείται σε ειδικά μασελάκια που φοράει για 7 ώρες περίπου κάθε βράδυ στον ύπνο του ο ασθενής.

Μελέτες επί μελετών δείχνουν λίγο καλύτερο αποτέλεσμα τελικά με τους νάρθηκες λεύκανσης σπιτιού μιας που το υλικό εισχωρεί στο δόντι για περισσότερο χρονικό διάστημα.
Ο συνδυασμός των δύο τεχνικών τελικά δείνει το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα σε τελικό χρώμα καθώς και στην διάρκεια του αποτελέσματος της λεύκανσης. Επειδή όμως το υλικό για να εισχωρήσει στα δόντια χρειάζεται να δημιουργήσει μικροσκοπικές οπές στην αδαμαντίνη, καλό είναι η λεύκανση να μην γίνεται συχνότερα από μία φορά το χρόνο για να επιτρέπουμε στο σμάλτο να επιστρέψει στην αρχική του κατάσταση.

Οι όψεις συνθέτης ρητίνης ή πορσελάνης είναι η διαδικασία με την οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σύνθετη ρητίνη ή πορσελάνη για να διορθώσουμε το χρώμα, σχήμα ή και το μέγεθος των προσθίων δοντιών ώστε να δημιουργηθεί το ιδανικό χαμόγελο. Είναι επεμβατική μέθοδος μιας που η πρόσθια επιφάνεια των δοντιών τροχίζεται, περισσότερο (γύρω στο 1-1.5 χιλιοστό) στις περιπτώσεις των όψεων πορσελάνης. Μεγαλύτερη επίσης αντοχή στον χρόνο έχουν οι όψεις πορσελάνης μιας που το κεραμικό υλικό δεν αλλάζει χρώμα και είναι και πιο ανθεκτικό σε βάθος χρόνου από την συνθέτη ρητίνη η οποία μετά από πολλά χρόνια γεμίζει πόρους επιφανειακά και προσροφά χρωστικές. Με συχνό γυάλισμα όμως εύκολα επαναφέρονται στην αρχική τους κατάσταση.